Ez ziren gutxi izan hasieran izan
genituen beldurrak eta erresistentziak,
sentsazio berriak, erronka berriak… Teknologia
berriak itxuraz ezagutzen genituen baina hauek eskaini ahal dituzten bitarteko eta aukera gehiengoen
berririk izan gabe.
Teorikoki hasi ginen, informazio eta hezkuntzaren gizartea
aztertzen hau da, teknologia berrien presentziaz ohartzen, komunikazio tresna gisa eta irakaskuntzaren ezinbesteko baliabide
gisa, honetarako, hezkuntza sistemari
heldu genion eta honi kritika eraikitzailea eskaini genion. Hala ere, sistema
berari begiratzea ez ezik, geure buruarekin gogoeta egin genuen eta
inplikazioren eskutik, eta irakasle batek erakutsi behar duen iniziatibaz, blogaren munduan sartu ginen, izandako
hasierako erresistentziak adorez alboratuz.
Behin mundu digital honetan bete betean
sartuta eta betiere, taldearen indarra
ahaztu gabe, taldea eta ikaskuntza kooperatiboa prozesu honen euste zutabeak
izan baitira, desafio berri batean sartu ginen, bai! Beste batean! Bakoitzaren momentua eta intimitatean
bete betean eragiten zuenak! Teknografiak!
Teknografiak,
hainbeste
buru hausturak ekarri dizkigunak, baina egia esanez, bukatzear dagoen etapa
honetan bizi izandako esperientziarik abesgarriena, hauetan, gure erresistentzia eta balore guztiak kolokan jarri
genituen, baina ekarpenak egindako lan guztia merezi izan du, zalantzarik gabe.